کشته شدن بیش از ۵۰ تن از اعضای مجاهدین در پادگان اشرف در عراق، مایهٔ تاسف و اندوه فراوان است. بی قید و شرط این کشتار محکوم است و بانیان آن باید مورد محاکمه قرار گیرند. .
مایلم تاکید کنم که وجود زمینه چنین قتل عامهایی را از زمان سقوط صدام پیش بینی شده و به اطلاع مقامات سازمان ملل و صلیب سرخ رسانده شده بود، تا بلکه سران مجاهدین منطقی تر اندیشیده و همانگونه که مریم رجوی و ۵۰۰ تن از کادرهای ارشد تر را از عراق خارج کرده بودند، تدبیری هم برای خروج بقیه نیروها از عراق بیاندیشند.
امری که متاسفانه در میان بازیهای سیاسی گم شد و نتیجه تلخ آن را با کشته
اعضای شدن مجاهدین با دستهای بسته میبینیم.
Massacre of more than 50 members of MEK (Mojahedin Khalq) in Ashraf.
I condem the massacre and call for justice against those who commited this crime.
Since the fall of Sadam, I clearly knew and predicted that there would be such killings and informed UN and ICRC.
I hoped that MEK provides a fast replacement of its members from Iraq as was done for Maryam Rajavi and about 500 hi rankings within the group.
Unfortunately leaders of the group decided to leave their members behind and insisted on keeping them in Iraq. The result is MEK members being shot with their hands tied up.